Wat is jouw visie op sales en marketing anno 2012?

“Goede vraag”, zegt Krijn, “steeds meer heb ik het idee dat ik dat stukje bij beetje aan het kwijtraken ben. Ik had het toen ik startte bij IFS wel scherp voor de bril maar volgens mij is deze tijd sowieso lastig om te verkopen. We merken het aan de aanvragen die teruglopen, de offertes die steeds langer blijven liggen, inkopers die slecht te bereiken zijn,…”

“Even kappen”, onderbreekt Mark, ”je zit weer midden in je sleurverhaal, weet je nog? Die riedel heb ik de vorige keer ook al aangehoord van je en na de vorige sessie had ik een ontevreden gevoel over het resultaat. Jij?”

Krijn knikt. De laatste keer coaching was inderdaad niet wat hij er van verwacht had. Na afloop begreep hij ook wel waarom. Als je 80% over het verleden praat en 20% over het heden dan is de kans groot dat de toekomst uit beeld verdwijnt. Altijd weer even wennen,  feedback, zo direct is iets waar hij maar niet aan kan gewoon kan raken.  Hij ziet er de voordelen van en zou niets liever willen dan zelf ook zó feedback kunnen geven.

De afgelopen weken heeft Krijn vaker de wens gehad om vlot feedback te geven. Het hele ‘gedoe’ rond het Katendrecht en de houding van Brian maakt hem onzeker. Na de laatste meeting was er radiostilte van de kant van het Katendrecht Ziekenhuis.  Heeft hij er goed aan gedaan om Brian accountmanager te maken? Was het niet veel slimmer geweest om Jorrit op deze account te laten blijven?  Een lichte trilling op zijn borst doet hem opschrikken uit zijn gedachten. Vlug trekt hij even zijn smartphone uit zijn binnenzak en werpt blik op het scherm. Een 020 nummer. Hij herkent het niet.

Vind je het goed als ik…?” Hij wacht het antwoord van Mark niet af. “Goedemiddag, IFS, u spreekt met Krijn Jorritsma”.

 “Hoi Krijn, je spreekt met Laurens Dijkman van het Katendrecht. We hebben elkaar gesproken tijdens jullie presentatie, weet je nog?”

  • “Zeker,  al weer even geleden, leuk dat je belt!

“Nou, inderdaad en de reden dat ik bel is inderdaad wel even urgent dus ik hoop dat het je even schikt?”.

  • “Ja, kan wel”.

“Ok, het zit namelijk zo, we hebben jullie voorstel bekeken en om eerlijk te zijn hebben jullie goed geluisterd en echt iets moois voor ons in elkaar gezet. We zijn wel wat geschrokken van de prijs van het geheel maar volgens mij komen we met jullie daar wel uit, dus wat dat betreft geen vragen”.

  • “Ok, leuk om te horen Laurens, we hebben er ook ons best op gedaan. Wat sprak jullie met name aan?”

 Krijn verwenst zichzelf even, altijd weer de salestrukendoos open. Maar ja, het werkt wel . Laurens licht vrijwillig toe dat design en functioneel ontwerp zo fijn op elkaar aansluiten en dat de kleur HPL goed was en dat ook het hele team het een goed ontwerp vond. Ze vroegen zich zelfs al af of voor de zomer al een begin kon worden gemaakt.  Krijns gezicht glimt als dat van een Olympisch kampioen die net alle records heeft gebroken.  Alsof Laurens zich hiervan bewust was krijgt het gesprek toch ineens een andere wending.

“Er is een ding, Krijn, waar we eigenlijk niet zo blij mee zijn. Dat heeft er zelfs bijna voor gezorgd dat jullie zijn uitgesloten van deelname aan de aanbesteding.” Laurens laat een stilte vallen en Krijn houdt zijn adem in. “

  • “En dat is..?

“Je zou het op zijn minst een gebrek aan integriteit kunnen noemen. In grote lijnen komt het er op neer dat jouw collega veel moeite heeft gedaan om informatie los te krijgen over ons besluitvormingsproces. Zo opvallend en doorzichtig, op het gênante af. We hebben ons afgevraagd of jij hiervan op de hoogte bent.”

Krijn voelt een weeïg gevoel op komen. Dit gaat helemaal de verkeerde kant uit.

“Laurens, voor je verder gaat, vind je het goed dat ik je over 15 minuten terugbel? Dan kan ik wat uitgebreider met je spreken. Kan dat?”

Nadat Krijn het gesprek heeft beëindigt rond hij het coachgesprek ook vlot af. Mark vindt zijn houding maar zozo en steekt dat ook niet onder stoelen of banken. Krijn excuseert zich. Hij voelt zich plotseling een loser! Waarom maakt hij excuses naar Mark? Waarom laat hij Brian zijn gang maar gaan? Waarom treedt hij niet gewoon op en zet de standaard neer? Hij is toch de commercieel directeur? Plotseling wil Krijn als geen ander die dingen doen waarvan hij al weken aanvoelt dat hij dit moet doen. Aanpakken! Hij recht zijn rug, loopt met grote passen het pad af, stapt in de auto, manoeuvreert zijn Audi soepel naar de weg en tikt het nummer van Brian in. Nu de koe bij de horens vatten, denkt hij terwijl hij de telefoon hoort overgaan! 

Deel 7 Feedbackmomentje